geç duruş

 

YELKOVAN

erken doğdu yıldız
                                   irkildim
kelebekler dolanırken damarlarımızda
gözlerimizle sustuk yüreğimizi

sayısallaştırılmış değerler yitti
ayıkladım sesleri
denklemleri sadeleştirdim
umarsız geçirdiğim her anı
yeniden yaşattım oyunlarımda

sen yaşamı anımsattın
ben yaşamı evcilleştirdim
bakışlarımızdan yürüyen
yelkovanlar gibi
akrepler

kapı çaldı
geç durdum
o kadar geç
ne kadar geç! yazık bana...

 

AKREP

sen varı hiçleştirmekten korkmadın
ki tenini adadın önce

içinde kımıldandın içimde

çıkarsamalar yaptık
ki iyisiydi bu
tozlu ve yaslı bir gömütten bulduğun
tırnaklarıyla tutunmuş kediydi
temiz ve kutsanmış duygun

kapıyı çaldın
girdin
geç durdum
o kadar geç
ne kadar geç! yazık sana...