- [ melih cılga ]
-
-
davet
nasıl bir ses çağırıyorsa seni
bildik konuşmalardan süzülmüş mimiklerle
yeni bir dili gönüllü yaratmaya,
git otur yerine gözlerinde uzun hikâyelerle
yenilirken saldığın güçle gülümseyeyim
gizli bir dürüstlük bile kalmasın aramızda
gümüşten kalbini gümüşten aklını
sevemem henüz
tüm içtenliğinle küçük düşmeni
kibrimi nasıl beslerim bir başıma
peşimi bırakma sakın
mutlaka saçlarımı örmeyi öğren
kırık dökük cümlelerle de olsa
biliyordum beni bulacağınızı
iyilerin aptallığı ilan edildiğinde
biriniz figüranlıktan terfi edecek
bir kedi kanatacak gülümsememi
kırık keskin uçlar bırakıyorum masana
bak gönülçelen ellerimle nasıl da dokunmadım sana
Kasım 1996
|