[ ömer gençer ]
yırtık yapraktaki yazılar
eksik kalmış
aşkta tükettim kendimi
kırılgan ve
bir o kadar serseri kaldım
incitecek taşlara
basmamam gerekmiş
özenmeden geçiyorum
üstlerinden
közlenmiş,
ışıksız bir yarım aya
gömdüm düşlerimi
koşarak uzaklaştım
kaldım kendime
“hiç
olmayacak” kadar hoyratça süslendim,
ben olmamanın
kalkanıyla çıkıyorum sokaklara
bakıyorum da
biçimsiz eğreti
duruyor eşya
kendinde değil
kimse
bende değil
ama birkaç yıldız
var hala
uzak, sıkılgan...
peki
sen ne kadarsın
şimdi
ben
nasılım.