-
-
SİMURG'LAR
İn !..Güneşte parlayan ölümsüz sularıyla Styks'in,
Yıldızların sağrısıyla ve ilk kez parlayan bir yıldız gibi utanarak..
Ve dokun, nasıl da sevinçten unufak olur kaburgalarım !
Gene de dokun, irkilsin yüz yıldır çalınmamış bir lir gibi parmaklarım.
Sonra soyun... Hani metaforlar yarattımdı sana, bir su altı kenti -
-
-
gibi soluk.
Ve benzersiz destanlar, hiç işitmediği Homeros'un.
Gidelim, dokunarak çekirge rengi sularına Okenaos'un.
Ufukta tunç bir kargı gibi yanarken kanatları Simurg'ların..